Niepłodność – jak pomagać, aby nie ranić

Co piąta para w Polsce ma problem z poczęciem dziecka! Jest zatem duże prawdopodobieństwo, że znasz osobę, która mimo, że jest w stałym związku, nie ma dziecka. Nie dlatego, że nie chce, ale dlatego, że mieć nie może.

Czy w Twoim najbliższym otoczeniu jest osoba niepłodna?

Może to Twój syn, z 5-letnim stażem małżeńskim, który nie garnie się do tego, aby postarać się o dziecko. Unika rozmów o dzieciach, spotkań rodzinnych, na których są dzieci. A na Twoje pytania o wnuka irytuje się.
Albo Twoja siostra, która brak dzieci tłumaczy karierą, kolejnymi studiami i podróżami. Mimo, że już dawno świętowała swoje 30-urodziny, w jej planach na najbliższą przyszłość, wydaje się nie być miejsca na dzieci.
Może Twoja przyjaciółka, która na wieść o tym, że jesteś w ciąży, niby się cieszy, ale… nagle staje się nieobecna, a uśmiech na jej twarzy jakby był wymuszony.
Albo po prostu koleżanka z pracy, która coraz częściej bierze pojedyncze dni wolne. Przy okazji rozmów o dzieciach zmienia temat, albo zwyczajnie wychodzi z pokoju.

Niepłodność to choroba, której nie widać. Osoby niepłodne często nie mówią wprost o dramacie, jaki przeżywają. Brak dzieci tłumaczą natomiast brakiem czasu, pracą, karierą, możliwościami, jakie przed nimi stoją. W opowieściach tych często nie ma miejsca na dzieci, ani nawet na pytania o nie. Czasem jest to sztuczny uśmiech na wieść o ciąży przyjaciółki, irytacja albo milczenie podczas rozmów o dzieciach. Czasem niezrozumiały płacz albo pojedyncze dni wolne w pracy. Takim historiom warto przyjrzeć się uważniej, bo być może jest to opowieść o staraniach o dziecko, trudach leczenia, kolejnych niepowodzeniach. Bądźmy więc czujni na sygnały, jakie wysyłają nam bliskie osoby! Być może pod grubym pancerzem rozgrywa się prawdziwy dramat i wołanie o pomoc.

Niepłodność a relacje z otoczeniem

Osoby, które przez dłuższy czas bezskutecznie starają się o dziecko często nie mówią o swojej niepłodności w obawie przed reakcją otoczenia. Te pary, które zdecydowały się powiedzieć bliskim o swoich staraniach o dziecko nie zawsze mogą liczyć na wsparcie, jakiego oczekują. Zamiast tego odczuwają silną presję i brak zrozumienia. Zawsze pojawi się ktoś, kto zachowa się niedelikatnie, oceni, powie coś nieprzemyślanego, da „dobrą radę”. Nie jest to jednak wynik złej woli, lecz niewiedzy na temat niepłodności. Dla osób, których niepłodność bezpośrednio nie dotyczy, posiadanie dzieci jest stanem naturalnym. Trudno im zatem zrozumieć, co czuje osoba, która tak po prostu nie może mieć dzieci.
Boisz się, że niezręcznym słowem sprawisz przykrość? Dowiedz się, jak nieść pomoc, aby była ona realnym wsparciem, a słowa nie raniły jeszcze bardziej.

Jak pomagać, aby nie ranić?

Niepłodność to niezwykle złożona choroba. Świadomość bycia niepłodnym i kolejne niepowodzenia obciążają fizycznie, psychicznie i emocjonalnie. Pomaganie niepłodnym osobom wymaga zatem ogromnej delikatności, wrażliwości, a przede wszystkim zrozumienia.

Zrozumienie

Jeśli chcesz pomóc bliskiej osobie musisz najpierw poznać specyfikę jej doświadczeń. Zweryfikuj więc swoją wiedzę na temat niepłodności. Dowiedz się skąd bierze się niepłodność, jak wygląda proces leczenia, jak wpływa na psychikę oraz jakie emocje mogą towarzyszyć osobie starającej się o dziecko. Pomocne mogą być książki i publikacje. Możesz poszperać także w Internecie. Istnieje wiele stron internetowych poświęconych tematyce niepłodności. Warto zajrzeć na fora internetowe, gdzie osoby bezskutecznie starające się o dziecko, wymieniają się doświadczeniami i udzielają sobie wzajemnego wsparcia. Nieoceniona jest też pomoc psychologa, który pomoże Ci zrozumieć mechanizm przeżywania niepłodności oraz powie jak rozmawiać z osobą zmagającą się z niepłodnością.

Wsparcie

W trakcie leczenia niepłodne pary doświadczają wielu różnorodnych emocji. Od podekscytowania, nadziei i radości, że zostaną rodzicami, po strach, złość, rozczarowanie, wstyd, frustrację, kiedy test ciążowy pokazuje jedną kreskę. Bądźmy więc otwarci i wrażliwi na przeżycia Twoich bliskich. Oto kilka zasad, które sprawią, że Twoje wsparcie będzie dla nich cenne.

• Zapytaj, jak możesz pomóc. Poznaj potrzeby i oczekiwania swoich bliskich.
• Słuchaj, rozmawiaj, zadawaj pytania i nie bagatelizuj tego, co mówią i jak przeżywają swoją niepłodność.
• Absolutnie nie uciekaj w powierzchowne pocieszanie za pomocą stwierdzeń typu „nie martw się, wszystko będzie dobrze”.
• Jeśli nie zostaniesz poproszona, nie udzielaj rad. Porady typu „Wyluzuj, nie udaje się, bo za bardzo chcesz” albo „Wyjedźcie gdzieś, idźcie na romantyczną kolację, napijcie się wina…” niewiele pomogą, a mogą sprawić przykrość.
• Po prostu bądź! Nienachalna, gotowa do pomocy. Czasem nie potrzeba słów, wystarczy zwykłe trzymanie za rękę, otarcie łez, uważne słuchanie, obecność podczas kolejnej wizyty u lekarza, wspólny wypad za miasto, aby pomóc zapomnieć.

Właśnie na tym polega prawdziwe wsparcie!